Algemene voorwaarden en dienstverrichters

Algemene voorwaarden en dienstverrichters

Om algemene voorwaarden daadwerkelijk van toepassing te laten zijn, dient er aan twee vereisten te zijn voldaan: de algemene voorwaarden dienen van toepassing verklaard te zijn op de overeenkomst, en de wederpartij moet kennis hebben kunnen nemen van de algemene voorwaarden.

Dit laatste kan offline alleen door de algemene voorwaarden ter hand te stellen, tenzij dit niet anders kan, want dan volstaat een verwijzing (denk bijvoorbeeld aan openbaar vervoer). Die laatste uitzondering wordt overigens niet snel aangenomen.

Online geldt eigenlijk hetzelfde, in die zin dat je de algemene voorwaarden vooraf verstrekt in een formaat dat opslag voor latere kennisneming mogelijk maakt. Bijvoorbeeld een PDF.

De situatie als hierboven beschreven is de klassieke situatie.

Door de Dienstenrichtlijn die ondertussen in nationale wetgeving is geïmplementeerd, is het thans ook mogelijk als dienstverrichter je algemene voorwaarden op een andere wijze ter beschikking te stellen.

Wijzigingen in klassieke regime

Wat blijft is dat je de algemene voorwaarden van toepassing dient te verklaren op de overeenkomst. Wat nieuw is, is dat je de voorwaarden niet meer ter hand hoeft te stellen maar je kunt volstaan met het verwijzen naar je algemene voorwaarden online.  Let op, dit kan alleen als je bent te kwalificeren als “dienstverrichter” (en er is een lijst van uitzonderingen!).

Moet ik nu overstappen?

Wij adviseren niet zonder meer over te stappen als dienstverrichter naar de nieuwe manier:

 

Wet elektronische akten

Door invoering van deze wet is  het regime weer aangepast. In die zin dat als je slechts wilt verwijzen naar je algemene voorwaarden online dit dient te geschieden met expliciete toestemming van de wederpartij. Dat lijkt ogenschijnlijk in strijd met de Dienstenrichtlijn.

De vraag die zich nu voordoet is of er sprake is van rechtsonzekerheid voor de dienstverrichter.

In ons ogen is dat niet zo. De implementatie van de Dienstenrichtlijn levert namelijk voor de dienstverrichter sowieso een potentieel bewijsrisico op als hij volstaat met het slechts verwijzen.

De dienstverrichter zal er in dat geval alles aan doen om zijn bewijsrisico vooraf te beperken, en zal gaan werken met een opdrachtbevestiging waarin verwezen wordt naar de algemene voorwaarden online, waarbij hij ook de versie en datum van totstandkoming van de algemene voorwaarden noemt.

Verder zal hij in de opdrachtbevestiging zetten dat de wederpartij door ondertekening van de opdrachtbevestiging verklaart kennis te hebben genomen van die voorwaarden. Met die laatste geeft wederpartij ook feitelijk toestemming. Dit zou dan in de opdrachtbevestiging aangevuld kunnen worden, om het echt expliciet te maken, met de verklaring dat wederpartij toestemming verleent om de algemene voorwaarden online ter beschikking te stellen.

Conclusie: bezint eer ge begint!

De conclusie is wat ons betreft dat het zomaar overstappen niet zonder meer verstandig is. Denk je echter dat het nieuwe regime voor je onderneming voordelig zou kunnen zijn, neem dan eens vrijblijvend contact met ons op. Wij kunnen kijken of je onderneming voldoet aan het criterium van het zijn van dienstverrichter, en hoe we de bewijspositie vooraf kunnen waarborgen.

Update 19.01.2010

Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie heeft aangegeven dat er een reparatie aan zit te komen maar dat in de tussentijd je wel toestemming dient te vragen aan de wederpartij bij het online ter beschikking stellen van je algemene voorwaarden, we gaan er dan voor het gemak van uit dat het gaat om overeenkomsten die niet online worden afgesloten. Zoals dus al eerder gezegd (zie hierboven): laat de wederpartij door middel van de opdrachtbevestiging verklaren dat die toestemming er inderdaad is.